We hebben nog geen foto van deze groep!
Interview door Albert Meester met Nic Grandiek van GROUPIE LA DOUZ.
*Wat betekent de naam? *
De naam is een verwijzing naar mijn toemalige vriendin Mirjam Does. Ze
was een beetje onze eerste fan en voor de grap noemde we haar onze
"groupie", daarbij overigens opmerkend dat we een strikt monogame
relatie onderhielden. Maar goed , het bekte wel leuk dus het werd
Groupie la Douz.
*Wanneer werd de band opgericht, waarom en door wie?*
Jacco Grandiek heeft de band opgericht. ik denk zo rond 1985. Jacco
speelde basgitaar. Ik speelde slaggitaar en zong een beetje en we
rommelde wel eens wat met de instrumenten. We hadden in die tijd ook
een studenten/zaterdagbaantje op het distributiecentrum van Albert
Heijn in de Achtersluispolder. Daar werkte Raymond Galje. Ik de
pauzes zaten we veel over muziek te praten en kwamen er zo achter dat
Raymond drumde. Zo is het balletje gaan rollen. Buurjongen Guus van
der Meer zat net op saxofoonles dus dat leek ook een welkome
aanvulling. Zo is de eerste bezetting tot stand gekomen.
Na een jaar
is Eric Hart als gitarist erbij gekomen. Toen begon de band ook het
niveau van een schoolbandje te ontstijgen. Door een muzikale twist
tussen mijn broer Jacco en mij is hij later uit de band gestapt en in
andere bands gaan spelen. Rob Rozemeijer heeft toen de baspositie
ingenomen en we hebben de laatste jaren nog wat gewisseld met de zang.
Lyda Bareveld werd de achtergrondzangeres en he laatste jaar van de
band (1991) heeft Ed Schoen de zang over genomen. Mijn zangkwaliteiten
waren niet zo geweldig en als ik te hard moest zingen (dat gebeurd
helaas maar al te vaak in een band) had ik na vijf nummers al
stembandproblemen.
*Wat voor soort muziek speelden jullie? Waarom werd voor deze
muzieksoort gekozen?*
Echte popband zou ik zeggen, swingde wel altijd (althans velen gingen
dansen als we speelden). Echt in een stijl was het niet te vatten.
Hing een beetje tegen een funky popband aan. Snufje Cure, lepeltje
Talking Heads maar veel eigen werk.
*Speelden jullie ook andere nummers en wie waren jullie voorbeelden?*
We coverden natuurlijk regelmatig, gewoon omdat we dat leuk vonden (The harder they come van Joe Jackson was mijn favoriet) maar de
meeste lol haalde we toch uit eigen nummers schrijven.
*Waar traden jullie op? *
We hebben veel desolate jeugdhonken meegemaakt in een grote straal
rondom de Zaanstreek en daar buiten maar ook veel cafe's en zalen en
feesten. Toen we beter werden hebben we ook meerdere keren meegedaan
aan band-avonden in Drieluik en de Waakzaamheid. Het was natuurlijk
toch een hoogtepunt om daar op te treden.
*Hadden julllie veel fans. Hebben jullie nog een plaat gemaakt?*
Jazeker, tientallen tot vele miljoenen, alleen vergaten ze me rijk te
maken. We hebben een serieuze poging gedaan om een goede demo te maken
(ergens in een studio aan de Oostzijde) maar helemaal tevreden over het resultaat was ik niet. Het rondsturen van de demo's naar kroegen
en zalen leverde overigens wel veel optredens op. Via een POP promotie
buro (ben helemaal kwijt hoe dat geregeld was) hebben we een keer een
singel opgenomen en op een LP gezet (Try me now!). Dat plaatje vonden
ze zo goed dat we promt in Paradiso mochten optreden. Daar heb ik ook
nog een video van. Dat was echt een geweldige ervaring. Zaterdagavond
22.00 Paradiso Live en volle bak.
*Wanneer en waarom zijn jullie gestopt?*
Na het optreden in Paradiso ben ik er mee gestopt. Ik was toen net
afgestudeerd (studeerde milieubiologie aan de Universiteit van
Amsterdam) en kon het niet meer opbrengen om de hele zaterdag bezig te
zijn met een optreden in een buurthuis in de kop van Noord-Holland
voor 3 man en een paardekop. Daarnaast moest er nog flink geoefend
worden en daar had ik geen tijd meer voor. Wat voor mij verder speelde
is dat de andere bandleden wel heel erg goed gingen spelen en hun
interesse steeds meer richting de jazz en big bands ging. Ik had daar
op dat moment niet de zin en energie voor.
*Zie je de andere bandleden nog wel eens?*
Alleen Eric Hart ben ik uit het oog verloren. Hij is in Zeist gaan
wonen en dan verlies je elkaar uit het oog. De andere bandleden zie ik
regelmatig in het z.g. sociale zaanse netwerk. De verstandhoudingen
zijn nog prima. Met het grote milleniumfeest in Cafe Batavia hebben we
als Zaanse Topband van weleer ook opgetreden (met de familie Leurs, CC
Rider en Caramba).
*Ben je zelf in de muziek doorgegaan of koos je voor andere hobby's?*
Nam mijn gitaar vaak mee als ik zeilles in Friesland ging geven. Maar
het genre was daar iets anders.... Af en toe pak ik de gitaar nog
maar doe er niets publiekelijks mee. Wellicht als de penopauze zich
aandient dat ik weer een bandje ga formeren. Alle andere bandleden
zijn zover ik weet meer actief. Guus van der Meer speelt saxofoon in
de East Side Big band. Jacco speelt zo nu en dan in een band. Moet de
anderen maar eens vragen.
*Hoe oud ben je nu en wat doe je nu voor werk?*
Ben net aan de tweede helft (!!) begonnen en werk momenteel als
beleidsadviseur voor Gedeputeerde Staten van Noord-Holland. Met een
team mensen werken we daar aan de bescherming van de de
Noord-Hollandse natuurgebieden die zijn aangewezen als Natura2000
gebied, zeg maar de gebieden die in Europees opzicht tot de top
behoren. Gezien de achteruitgand van de natuur (met een mooi modewoord
ook wel biodiversiteit genoemd) geen overbodige klus. Daarvoor heb ik
verschillende banen bij ingenieursburo's gehad en een zekere mate van
zaanse bekendheid gekregen als medestichter, oprichter en baas van
Cafe Batavia (samen met broer Pieter).
*Welicht heb je nog een leuke anekdote en wil je nog wat toevoegen.*
De leukste annekdotes zal de huwelijken van de andere bandleden doen
wankelen.......Maar verder het eerste optreden in Drieluik (toen het
Mekka voor de popliefhebber). Ik stond werkelijks stijf van de
zenuwen, gitaar gestemd en achter het gordijn op het podium wachten op
de aankondiging. Onze namen werden opgeroepen en wij het podium op. Ik
was echter zo zenuwachtig dat ik drie keer met mijn gitaar tegen een
zanghengel opliep. Gitaar finaal ontstemd maar ik zet met een rif het
eerste liedje in, valser dan vals. Ik kijk de zaal in, doodstil en
totaal verbaasd. Ik stop meteen en probeer met trillende vingers mijn
snaren te stemmen, wat natuurlijk niet meer gaat lukken. Nog steeds
doodstil (400 m/v!!). Schreeuwd er opeens een dronken gozer keihard in
de zaal: "SPEEELEEE ZAKKEVULLERS". Zaal dubbel van het lachen. Het
enige wat ik me van dat optreden kan herinneren is dat ik naderhand
heel veel bier heb gedronken.
Als laatste, ik ben niet met mijn supergroupie Mirjam getrouwd.
|